Choroby skóry są powszechne u zwierząt, ale często ich leczenie jest bardzo długie i frustrujące.

Choroby skóry to najczęstszy problem właścicieli zwierząt domowych, co stanowi ponad 36% wizyt w praktykach lekarsko-weterynaryjnych (1)

Wśród nich najczęstsze są infekcje bakteryjne skóry.

W zależności od rodzaju i głębokości infekcji antybiotyki ogólnoustrojowe są często wymagane i podawane przez kilka tygodni do miesięcy.

Jest to niewygodne dla zwierzaka, frustrujące dla właściciela i dla ciebie.

Ponadto znane jest nadużywanie antybiotyków przez dłuższy czas przyczynianie się do oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe (2).

Głębokie ropowice skóry

Skuteczność terapii z zastosowaniem Systemu Phovia, stosowanej samodzielnie lub w połączeniu z antybiotykami ogólnoustrojowymi w leczeniu głębokiego ropnego zapalenia skóry zostały wykazane w prospektywnym, zaślepionym, randamizowanym badaniu (9).

• Psy leczone kombinacją terapii Systemem Phovia dwa razy w tygodniu + antybiotyki ogólnoustrojowe osiągnęły ustąpienie kliniczne w 4,3 ± 1,3 tygodnia w porównaniu do psów leczonych wyłącznie ogólnoustrojowo antybiotykami 15,5 ± 3,5 tygodnia.
• Psy leczone kombinacją Phovia raz w tygodniu + antybiotyki ogólnoustrojowe osiągnęły ustąpienie kliniczne w 5,4 ± 1,7 tygodnia.

Pioderma Międzypalcowa

Skuteczność systemu Phovia została wykazana za pomocą prospektywnego, zaślepionego, randomizowanego, kontrolowanego badania (3).

• Poprawa zaobserwowana w grupie Phovia do 3. tygodnia.
• Średni czas do leczenia został skrócony o połowę – 4.3 tygodnia dla systemu Phovia plus antybiotyki ogólnoustrojowe, w porównaniu do terapii trwającej10.4 tygodnia przy użyciu samych antybiotyków działających ogólnoustrojowo.
• Nie zgłoszono żadnych działań niepożądanych związanych z terapią.

Powierzchowne ropowice skóry

Skuteczność Phovia jako jedynej metody leczenia u psów wykazano piodermię powierzchowną z randomizowane kontrolowane badanie (10).

• U psów leczonych antybiotykami ogólnoustrojowymi (kontrola) osiągnięto ustąpienie kliniczne po 3,75 ± 1,0 tygodnia.
• Psy leczone tylko FLE raz w tygodniu osiągnęły stan kliniczny rozdzielczość po 2,4 ± 1,1 (p=0,05) tygodni.
• Psy leczone tylko FLE dwa razy w tygodniu osiągnęły stan kliniczny rozdzielczość w ciągu 2,3 ± 0,7 (p<0,05) tygodnia. Stosowanie FLE w połączeniu z antybiotykami lub jako jedyny terapia może być wartościowym podejściem do postępowania z psem ropne zapalenie skóry w erze wieloopornych bakterii.

Piodermia wtórna do kalcynozy skóry

Nawet w bardzo złożonych scenariuszach klinicznych możliwości systemu Phovia wykazano szybkie zmniejszenie liczby bakterii (11) w opisie przypadku, w którym leczono niektóre zmiany konwencjonalnie, a inne z konwencjonalnym leczeniem plus FLE.

• Zmiany leczone FLE wykazały zmniejszenie liczby bakterii do 3 tygodnia w porównaniu z samym leczeniem konwencjonalnym.
• zmiany leczone FLE były wolne od bakterii do 5 tygodnia, w porównaniu do tygodnia 8+ tylko w przypadku leczenia konwencjonalnego.

Stan skóry podczas pierwszego dnia terapii.

Courtesy of Dr Neoklis Apostolopoulos

Stan skóry w 10 tygodniu terapii.

Courtesy of Dr Neoklis Apostolopoulos

Gojenie ran

Skuteczność w przyspieszaniu naturalnej regeneracji skóry wykazano również podczas zaślepionego i kontrolowango badania (7).

• Rany leczone za pomocą systemu Phovia goją się szybciej (szybciej następuje reepitelializacja), obserwowana jest też lepsza produkcja kolagenu niż w miejsach (na tym samym zwierzęciu) gdzie zastosowano tylko konwencjonalną terapię.
• Rany leczone za pomocą systemu Phovia zawierają wyższe stężenia nabłonkowych czynników wzrostu niż nieleczone rany tego samego pacjenta.

Przetoka okołoodbytnicza u psów

Wykazano korzyści i skuteczność systemu Phovia w leczeniu przewlekłych, wyniszczających i bolesnych stanów takich jak przetoki okołoodbytnicze (12).

To badanie pilotażowe wykazało, że jedyne leczenie z zastosowaniem systemu Phovia przez 6 tygodni spowodowało:

• Znaczne zmniejszenie wokalizacji, bólu, wysięku i lizanie po dwóch tygodniach (p<0,01) (Rysunek 1).
• Znaczące zmniejszenie obszaru uszkodzenia do piątego tygodnia terapii (p<0,05) (Rysunek 2).